روزگار نبودنت را برايم ديکته مي کند…

و نمره ي من باز صفر مي شود …

هنوز نبودنت را ياد نگرفته ام ….!!!!

حوا” که باشي بعضي ها “هوا ” برشان مي دارد که “آدمند ” !!!

هـــروقت کـم مي آورم...
مـي گـــويم : اصـــلا مهـم نيـــست...
امـا تو خـــوب مـيداني
نبـودنــــت چقـــدر بـرايــم مهـم اسـت... !

كسي چه ميداند
امروز
چند بار فرو ريختم
از ديدن کسي که
تنها لباسش شبيه "تو" بود...

دو عاشقدو همراهکه بي هم ميميرند

با هم خاکي ميشن،بدونه هم زيره بارون نميرند

کاشکي آدما هم از کفش ياد ميگرفتند

مطمئن باش و برو

ضربه ات کاري بود

و چه زشت به من و سادگي ام خنديدي

به من و عشقي پاک

که پر از ياد تو بود

و خيالم مي گفت

تا ابد مال تو بود

تو برو. برو تا راحت تر

تکه هاي دل خود را آرام سر هم بند زنم.

نمي دانم پس از مرگم چه خواهد شد

نمي دانم کوزه گر از خاکه اندامم چه خواهد ساخت

ولي آنقدر مشتاقم که از خاکه گلويم

سوتکي سازد به دست کودکي باهوشو بازيگوش

که هر لحظه دم گلويش را در گلويم بفشارد

چقدر سخت توو چشمهاي کسي که قلبتو بهش دادي و به جاش يه زخم هميشکي بهت داده زل بزني و به جاي

اينکه لبريز از نفرت بشي حس کني که هنوز ديونشي و دوسش داري . چقدر سخته که دلت بخواد سرتو باز به

ديواري تکيه بدي که يه بار زير آواره غرورش همه ي وجودت له شده چقدر سخته که توو خيالات ساعتها باهاش

حرف بزني ولي وقتي ديديش هيچي جز سلام نتوني بگي چقدر سخته که وقتي پشتت بهشه دونه اي اشک گونه

هاتو خيس کنه اما مجبور باشي بخندي تا نفهمه...

تکيه به شونه هام نکن... من از تو افتاده ترم....
ما که به هم نميرسيم... بسه ديگه! بذار برم.....
کي گفته بود به جرم عشق؟ يه عمري پرپرت کنم...
يه گوشه اي کنج قفس... چادر غم سرت کنم....
من نه قلندر ميشمو.... نه قهرمان قصه ها....
نه برده ء حلقه به گوش.... نه مثل اون فرشته ها...
من عاشقم...همينو بس! غصه نداره...بي کسيم!
قشنگيه قسمت ماست! که ما به هم نميرسيم

سلام

يه ستاره ام يه ستاره ي غريبه...

خيلي قشنگ ودلنشين بود

ممنون كه خبرم كردي

باي