10
پــــَـــس از تــــــُــــو هـــــَـــــر آن کــــِـــــــه آمــــَــــــد,
تـــــــِــکــــــــــرار نــــــــــــآشیــــــــــــــآنـــــِـــــه ے
آغـــــــُـــــــوشِ تـــــُـــــــو بــــــــُــــــــــود
آدمـایـی کـــــه رفتــــــن
یـــــه روزی بــــرمیــــگــردن
ولـــــی درســــــت وقتــــی کـه دیـگه منتــظـرشــون نیـــستــی
وقـــــتی کـــــه دیگـــــه خیلـــــــی دیــــــــــره...
از ایـن پـس تنـــها ادامـــــه میــــدهـــــــم زیــر بـــــــــاران...
حتـــی بــــه درخــــواســــت چتــر هـــم جـــــواب رد مــــیدهــــم!
میخـــواهــــم تنــهایـی ام را بــه رخ ایــن هـــــوای دونفــــره بکــــشم