74
تنهایــے آدمــے را عــوض مے کنــد ؛
از تــو چیــزے مـے سازد که هیـچ وقــت نبــودے . . .
گــاه آنقــدر با خـودت حــــرف مــے زنــے
کـه وقتــے به او رسیــدے لام تا کــام دهــانت بـاز نمــے شــود . . .
سـاعـت ها زیـر دوش مے نشینـے
به کاشـے هـاے حـمــام خـیـره مـے شــوے
غـذایـت را ســرد مــے خـــورے
ناهـــار را نصــف شـب
صبـحــــــانــه را شـــــــام
لباسهــایت دیگـر به تــو نمــے آینـــد
همــه را قیچــے مــے زنــے
ساعــت ها به یک آهنــگ تکــرارے گــوش مـے کنــے
و هیــچ وقــت آهنــگ را حـفـظ نمے شــوے
شـبـ ها علامـت ســوال هاے ذهنــت را مـے شمــارے
و آخـــر هــم تا صبـح بیــدارے
تنهـایــے از تــو آدمــے مــے ســازد
کـه دیگـــر شبیــه "آدمــــــــ" نیســت . . .
