اِعتمـآد
خـودتـ بـآشـ!
بــِہ اعتمـآدِ هیـچ شـآنــہ اےاَشکـ نـریـز
و بــِہ اعتمـآدهَـر اَشکـےهـَم شـآنـہ نبـآشـ
یه دنیا دلم گرفته
دل وه چه ی دنیا خوش بکم؟!
یــہ زمـآنـے
شمـآ یـآدتـون نمیـآد . . .
یــہ زمـآنـے دلـش وآسم تنگ مـےشد ..
یــہ زمـآنـےاگــہ یک ثـآنیــہ ازم خبـر نـدآشت زمیـن و زمـآن و بهـم مـےدوخـت. .
رآحت بگــم . . .
یــہزمـآنـے عـزیـز دل کسـے بـودم . . .
ولــــ:(ــی ..
دوستتـ دآرمـ
می گوید: کلمات گـــــــــــاهی
بار معنایی خود را از دست می دهند ...
این روزها " دوستـــــت دارم " ها
دیگر قلــــــب کســـی را به تپش وا نمیدارد !
و گونه کسی را سرخ نمیکند !
می گویـــــــــم : مشکل از دوست داشتن نیست...
مشکل از تکـــــــــرار است !
دِلـَـم
این روز ها دلم اصرار دارد
فریـآد بزند؛
امـآ...
من جلوی دهـآنش را مــےگیرم،
وَقتے مے دانم کسی تمایلی به شنیدنش صدآیش ندارد!!!
این روز هـآ من...
خدآے سکوت شده ام؛
خفقـآن گرفته ام تـآ آرامش اهـآلــے دنـیـآ،
خط خطـے نشود...!!!
خآلـے
ذِهـنـَم پــُر از تــو ؛ و خـآلــے از دِیگـرآنـ اَستــ!
اَمــآ [!]
کِنـآرم خـآلــے از تــو ؛ و پــُر از دِیگـرآنـ استــ ...
درباره وبلاگ
وَ إِن یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَیَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ وَمَا هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِّلْعَالَمِینَ