وقتي کسي را دوست داريد،به زندگي هم عشق مي ورزيد...

خ خ قشنگ بود....

تو را من چشم در راهم شبا هنگام

که مي گيرند در شاخ «تلاجن*» سايه ها رنگ سياسي

وزان دل خستگانت راست اندوهي فراهم؛

تو را من چشم در راهم.

شبا هنگام ، در آن دم که بر جا، درّه ها چون مرده ماران خفتگان اند؛

در آن نوبت که بندد دست نيلوفر به پاي سر و کوهي دام.

گرم ياد آوري يا نه ، من از يادت نمي کاهم؛

تو را من چشم در راهم .

«نيما يوشيج»

خواندي: « زيرِ باران بايد رفت »
و رفتي.
از باران، بدم مي آيد ديگر!

سرم را روي شانه ات بگذار تا همه بدانند "همه چيز" زير سر من است !

محـــکم تر از آنم که براي تنــها نــبودنم ،

آنچه را که اســـمش را غــرور گذاشته ام ،

برايت بــه زميـــن بکوبــم.....

تو را همزمان با شعر هاي شعور شناخته ام

در ميان لحظــه هاي ناب،ميان نور شناخته ام

از کنار بودن گرم عشق و بيت و سرود و شعر

در ميان راه هــاي پيچ پيچ پـر عبور شناخته ام

راستش هنوز دلـواپسم از حضـور نگــاه و دلت

نکنـد مـرا جـا گـذاري ،تـو را بـه زور شنـاخته ام

کاش راهزني کرده بودم عشقت،قلب و دلت را

من کــه بلاي عشق را بـا دل رنجور شناخته ام

ديريست کـه عهد جانـانه ام خاک آستان توست

بوي جـان تـو را از فـاصلـه هـاي دور شناخته ام

در پي بودنت دوانم،جان من،پاک ترين جان جهان

تـو را ميـان لحظــه هـاي نـاب حضور شنـاختـه ام